Week 14 (24 april 2008) Knutselen

 Mijn moeder moest vroeger op de lagere school waar ze werkte handwerken geven aan de 6e klassers. Op donderdagmiddag waren de eerste klassers vrij (dat was haar eigen klas) en werden de 6e klassers (dat is tegenwoordig groep 8)opgesplitst. De jongens gingen handarbeid doen en de meisjes gingen breien en haken. Toen ik zelf op de kleuterschool zat, en vrij had op donderdagen, ging ik met mijn moeder mee om in de klas met handwerkmeiden te zitten. Ik weet er niet zo veel meer van, behalve dat ik er aan over gehouden heb dat ik kan haken, breien en de wondere wereld van het punniken is mij ook niet onbekend. Als klein kind doe je gewoon mee, ik heb er nooit bij stil gestaan dat dat voor meisjes was. Wat ik nog wel erg helder voor ogen heb is dat mijn moeder een hekel aan handwerken had. Zij houdt meer van lezen en de paar keer in haar leven dat ze de rust vond om iets te handwerken zijn volgens mij op één hand te tellen (misschien twee)
Chris’ motoriek is nog erg beperkt. Het lange haar van Martina grijpen lukt hem al zeer aardig, dat knisperboekje daagt ook uit, maar wild en onbesuist zijn zijn bewegingen en met een redelijke marge ingebouwd kun je zeggen dat hij steeds meer richting heeft. Afgelopen dinsdag op de dagopvang hadden de baby’s van de gele groep geknutseld. Dat is net zo iets als babygym, per saldo ben je zelf meer bezig dan dat het kind iets doet. Ze hadden handafdrukken gemaakt met alle baby’s. Vandaag bracht ik Chris weg en zag ik de uitknip-vlinder-met-rood-klauwtje-van-chris. Het was best wel lelijk, want hij houdt altijd zijn knuisjes verkrampt. Ik kan me helemaal voorstellen dat de lieve dames van de groep het leuk geprobeert hebben, maar helaas hij daar nog even te klein voor is. Ik was helemaal vertederd, met name ook door de  vorm. Dit is echt mijn zoon.