Ouders zijn nogal kwetsbaar in een aantal zaken. Zeker jonge nieuwe verse ouders hebben de neiging om veel voorzichtig te benaderen en goed na te denken of mogelijke stappen ook terrecht en doelgericht zijn. Risico’s nemen hoort erbij, maar risico’s beperken en reduceren is ook erg belangrijk. Gelukkig loopt Chris nog niet, al hou ik m’n hart vast als hij met zwabber benen achter de rollator aanloopt en elke keer net niet valt. Ook hoest hij soms en stikt bijna in een koekje. Dood eng allemaal wat dat kind ons aandoet. Nu wil hij ook niet meer in zijn keukenstoel blijven zitten tijdens het eten en valt hij er bijna uit in zijn verwoedde pogingen. Waar gaat het naar toe.Maar even serieus: Chris is voor het eerst blijven logeren bij mijn broer. Fenneke, het nichtje van Chris is 3 maanden oduer, loopt al, is heeeel lief en zorgzaam en een doerak eerste klas. Het kan haar niet hard genoeg gaan. Chris is geen duffo zoals wij hem vergelijken met andere baby’s, maar er zit wel een duidelijk verschil tussen hem en Fenneke. Fenneke wil alles zelf doen, Chris vind het prima om bediend te worden. Hilde (mijn schoonzus) vertelde dat je bij fenneke niet aan hoeft te komen met een klaargemaakt hapje, want dat wordt niet geaccepteerd. Chris wacht netjes op zijn beurt en braaf als hij is, mag dat nog even duren ook. Er zit best pit in het knaapje, maar die drang naar zelf aan de slag te gaan is er nog niet. Er is ook geen noodzaak heb ik zo zelf bedacht. Alle natjes en droogjes maken wij wel in orde. Wij laten Chris niet gaarkoken in zijn eigen sop als we al bedacht hebben dat hij wat te eten moet hebben of een nieuwe luier. De spiegel die ons voorgehouden werd indirect is helder. Wij vinden het niet erg dat we een stapje harder moeten lopen voor dit leuke knulletje en hem voor zijn wenken bedienen. Het zal dus ook wel een lange tijd duren voordat hij zal gaan lopen, laat staan voordat hij zindelijk is. Alhoewel ik bij dat laatste wel ideeën heb. Die hebben te maken met goedkope merken luiers, lange verschoontijden, warm weer en een goed gesprek over wie nu verantwoordelijk is.Het was gezellig in Kampen. Ik heb me ook geen moment zorgen gemaakt. We hebben hem wel gemist, dat was wel erg latent aanwezig. Altijd die gozer om je heen en nu in één keer niet… hmmm dat levert een raar gevoel op. Chris maakt dat niet uit. Hij vind het ook niet erg als we weg gaan bij de dagopvang, als hij in een andere set armen gegeven wordt zoals hij laatst bij de autogarage even door een monteur vastgehouden werd. Het maakt hem niet uit wie er voor hem zorgt, als er maar gezorgd wordt, dat is duidelijk.Eten ging goed, hij at met de pot mee, drinken OK, slapen was wat vreemd, maar uiteraard ook OK. Hij werd wel wakker en aangezien er meerdere kinderen in dat huis zijn mocht hij een beetje melk op de bank beneden. Maar daarna was alles weer OK, want hij was weer verzorgd. Samen spelen met Fenneke was leuk, ook samen badderen ging helemaal snor en toen wij de dag erna weer op kwamen draven was dat ook OK, want dan waren er weer meer mensen die voor hem konden zorgen. Kortom: Het is voor herhaling vatbaar.
