Chris groeit hard, maar dat heb je nu niet echt door als je hem continu meemaakt. Vandaag was weer eens er zo’n meetpunt. We gingen de stad in met hem en de laatste paar keer dat hij in zijn maxi-cosi lag was hij niet tevreden. De analyse was dat hij in een volledig opgesloten houding lag en dat de verkleiner er maar uit moest. Ik weet nog zo goed die eerste nacht… Chris was geboren, Martina had gedoucht en voelde zich goed genoeg om naar huis te gaan en daar gingen we. Een zuster had Chris aangekleed en hem in zijn jasje gehesen, zij was er tenslotte handiger in dan ik. Ik was al twee keer met tassen op en neer gelopen naar de auto, die op de invalide parkeerplaats stond, dat mocht voor even. De zuster deed Chris in de maxi en daar lag een heel klein mensje in een heel grote maxi-cosi. Hij verdronk bijna in zijn veel te grote houtjes-touwtjes jas, de muts zakte spontaan over zijn ogen en Chris sliep maar, moe van de bevalling. Martina in de rolstoel die ik voor twee euro gescoord had en daar ging het gezinnetje midden in de nacht. De zuster ging nog even mee en hielp de kleine man vast te zetten in de auto. Het was een mooi moment.
Die kleine vingertjes heeft hij nog steeds, maar het lijkt of hij zich steeds meer uitrekt. De kleine baby wordt elke dag een beetje groter. De new born luiers zijn al vervangen door de mini luiers. De houtjes-touwtjes jas kon hij in week drie al niet meer goed aan en is nu een museumstuk geworden. Kortom de kleine man is al geschiedenis aan het schrijven. Positief daaraan is ook dat zijn krampjes steeds meer weg aan het gaan zijn, ik kan zelfs zeggen dat hij vrijwel krampvrij is. Waar hij nachten van wakker kon liggen en wat al beter ging na de cine-baby, is nu bijna verleden tijd. Hij heeft de laatste tijd eerder geen zin om te gaan slapen overdag, wat veel gehuil oplevert. Duidelijk is dat hij zijn eigenheid steeds meer naar voren aan het brengen is en dat had ik bij de jonge baby niet verwacht. Er was een tijd dat hij niet lachtte… Ik weet niet meer hoe dat was, want ik vind het zo super leuk dat ik nu contact met hem maak. Hij neemt ook het initiatief en doet er vanalles aan om te laten zien aan de wereld dat het leuk is om met hem om te gaan. Hij is echt aan het groeien.
leuk he dat zo’n kereltje nu een echt mensje wordt
hildemarthe