Omdat de borstvoeding niet goed ging drinkt Chris al vanaf de eerste dagen flesmelk. Gezien de gevoeligheid van Martina voor vanalles en nogwat wat eten betreft, zijn we ook meteen begonnen met hypoallergene voeding. Deze vermindert de kans op een allergie. Natuurlijk kunnen op dit moment nog niet zeggen of het allemaal lukt, dat zal na verloop van jaren duidelijk worden. Toen Martina zwanger was en wij in het ziekenhuis voor controle kwamen, werd ons ook gevraagd of wij mee wilden doen met een allergieonderzoek bij baby’s (Europreval). Het was een grootschalig Europees onderzoek waarbij uit elk land meer dan 1500 kinderen meedoen. Na even goed lezen in de folders bleek dat het meest spectaculaire dat zou gaan gebeuren was dat na de geboorte uit de moederkoek bloed zou worden getapt. Voor de rest zou de eerste paar jaar er iemand eens in het jaar opbellen om te vragen hoe het ging met de aankomende baby. Voor ons ouders en natuurlijk het kind, was dan het voordeel dat mocht het kind allergisch zijn, er een directe ingang was naar een arts onderzoeker. Hulp zouden veel sneller geboden kunnen worden. Wij kregen Anne Fleur. Bij sommige mensen kun je niet voorstellen waarom die ouders die naam verzonnen hebben, Anne fleur was een volledige Anne fleur: Jong, ambitieus, gedreven, gepassioneerd, afstandelijk netjes. Volgens mij was ze al arts en was dit haar afstudeerproject. Bij elke ouder stel ging ze langs. Toen ze bij ons langskwam waren Paul en ik bezig om de keuken te tegelen. Af en toe moest ze de aankomende vader ook wat vragen stellen dus dan liep ik van de keuken naar de woonkamer toe. Paul, die wel van een geintje houdt, zeker als er een Anne fleur in de zaal is, liep voortdurend te geiten. En dan vind ik het knap van een Anne Fleur dat ondanks de vele ouders die ze al gezien heeft en dezelfde vragenlijst die ze continu afgenomen heeft, ze de energie heeft om mee te gaan in de geintjes. Netjes vriendelijk lacht ze mee zonder zelf aanstoot te geven.
Volgend jaar als ze belt zal ze willen weten wat voor voedsel Chris tot zich neemt. Totnutoe was dat antwoord erg simpel. Maar zo langzaamaan zijn we aan het denken om ook wat ander voedsel aan Chris te geven. Chris kan van die vreselijke honger buien hebben. De bedoeling is dat tussen de flesvoedingen er steeds meer tijd gaat zitten. Chris drinkt al de maximale hoeveelheid en toch kan hij al erg hongerig zijn twee uur na zijn laatste voeding. Daarom zou het misschien goed zijn om hem ook wat vast voedsel te geven. Wellicht zal dat ook gaan schelen op het gebied van doorslapen. Op dit moment voed ik hem nog steeds vlak voor het slapengaan, ik heb gehoord dat er al meerdere baby’s zijn die even oud of jonger zijn dan hij, die om 8:00 ’s avonds naar bed toegaan en dan doorslapen tot de volgende ochtend. Dat lijkt mij wel een strak plan. Op het consultatiebureau werd de tip gegeven om te beginnen met het verdikken van de melk met hulp van rijstebloem. Wij zijn vandaag er maar mee begonnen. Het is altijd spannend om te weten wat Chris doet met een nieuwe speen. Bij elke wisseling van fles of speen was het een kleine beetje drama. Of hij verslikte zich vreselijk, of hij dronk niet snel genoeg door zodat hij in slaap viel, of hij begon vreselijk te huilen met een onduidelijke reden. Om de wat dikkere rijstebloem naar binnen te werken moet hij gaan wennen aan de pap speen. En wonder boven wonder is dat op dit moment best aardig gegaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook wel een heel leuk idee vind dat hij binnenkort een fruithapje naar binnen gaat werken. Als iets niet schattig is dan is dat het wel. En het is lekker. Ik weet niet hoeveel mensen nog weten hoe het smaakt, maar ik kan je aanbevelen om het een keer te proeven. Maar een van de proef pakjes die je krijgt, als aankomende ouders krijg je er heel veel, zat op een fruithapje banaan. Die heb ik op een slapeloze nacht opengemaakt en naar binnen gewerkt. Tenslotte moet je weten wat je aan je kind geven gaat. Ik denk dat de groente hapjes wat minder lekker zijn, omdat die vaak zonder zout gekookt worden. Baby’s vinden dat niet zo erg, papa’s wel.
